Mieszkanie znajduje się w secesyjnej kamienicy, zbudowanej na przełomie XVIII i XIX wieku, na poznańskim Łazarzu.

Podłogi we wszystkich pokojach wyłożone są jesionowym parkietem. Dodatkowo drewno to umieściliśmy na ścianie między garderobą a sypialnią.
W kuchni posłużyliśmy się prostymi formami oraz mocnym kontrastem. Blaty robocze pokryte są czarnym granitem, natomiast fartuch kuchni oraz wierzch wyspy - białym marmurem. Ten jasny kamień wykorzystaliśmy także w łazience, do pokrycia ściany za wolnostojącą wanną. Natomiast wokół prysznica i na podłodze wylany jest jasny dekoracyjny beton.

Połączenie kuchni z salonem utworzyło sporą, otwartą przestrzeń, która miała stać się sercem mieszkania, strefą relaksu, a także miejscem, w którym właściciele będą spędzać najwięcej czasu.

W części salonu wyznaczyliśmy mały, jednocześnie bardzo wygodny i jasny gabinet. To umiejscowienie pozwoliło oddzielić miejsce pracy od strefy nocnej, bez uszczerbku na przestrzeni przeznaczonej na wypoczynek.
Korytarz stanowi wyraźną granicę między strefą dzienną i nocną. Wydzielenie dodatkowej toalety dla gości podkreśla ten podział, a także pozostawia część prywatną wyłącznie do dyspozycji właścicieli mieszkania.